Selasa, 08 November 2016

Kenangane Sekolah

    Sekolah iku gak lengkap yen gak ana PR. Nanging kadang aku males lan kesel yen diwenehi PR akeh. Akhire aku mesti ngerjakno PR ning sekolah. Gayane tangi isuk budal isuk mbarengi bakul janganan ing pasar. Sing tak pegeli iku nek ana kanca arep nyonto, pomo gak tak contoni aku diarani medit tapi kadang nek aku nyonto mala dee medit nemen. akhire aku sing paling pegel yen aku nyontoni bijiku elek tapi sing tak contoni malah bijine apik.
   Yen biasane bar ulangan iku mesti ana remidi kanggo sing entuk biji elek. Naning remidi iki perkoro sing megelno, amergo remidi soale kadang luweh angel saka ulangan biasane. Kadang aku mikir kok iso yo? Pie carane kok iso remidi luweh angel saka ulangan, ibarate tukang ojek dikon balapan karo valentino rossi. Ngomongne rossi aku maleh kelingan balapan motor GP, ana sing ngomong yen valentino rossi kui hebat banget amergo wis tau nyabet gelar juara bolak balik. Nanging yen pikirku valentino rossi kui bisa hebat ngunu kui amergo pas balapan gawe motor 1000 cc, seumpama balapan gae motor mio terus lawane gar motor 1000 cc jelase wis kalah bolak balik.
   Biasane yen dino senin iku mesti ana upacara. Mbien lapangan sekolahku sek teko lemah biasa, dadi yen isuk isuk dino senin udan kabeh mesti seneng amergo gak upacaralapangane jembrot kebek banyu. Kui bisa disebut berkahe arek sekolah sing mben dino senin podho males sekolah.
   Sekolah iku mesti ana ujian akhir sing biasane disebut UN. UN ning Indonesia iku mesti ana selingane karo sing jenenge bocoran. Biasane tuku bocoran UN kui bareng bareng urunan dhuwite. Biasane mesti ana bakulan sing ngadol kunci jawabane UN. Dino dino ape UN kabeh kancaku podo akeh sin nyatet bocoran UN. Ana sing nyatet ndek kelas nde omah tapi sing luwih parah akeh sing nyatet nde mushola suapaya gak ketoro yen lagi nulis bocoran. Lucune ngene yen podho nulis bocoran nde mushola padha wae php-in malaikat amegro kadung dicatet nde amal apik amergo ape UN mesti ndek mushola tibako nde mushola podho nyatet  bocoran UN.
   Pas wayahe UN diwiwiti, awale kabeh podho anteng suisui maleh rame golek contoan. Kabeh mesti padha ngerti pie ae kode kode carane nyonto. Misale jawaban A kui ndemek alis jawaban B ndemek irung lan liyane. Iku kabeh bisa dadi kenangan manis sing tau dilakoni ning sekolah, lan kabeh bakale kangen pas wis lulus sokmben.

Rabu, 24 Agustus 2016

Tugas Bahasa Jawa Kelas XII IPS 1

Rusake Kekancan
            “Ning endi ana Sukma neng kono mesti ana Amel.” iku sebutane arek-arek kanggo aku lan sukma. ancen aku lan sukma wes koncoan suwi banget lan raket.  nandi-nadi mesti bareng mesti cah loro. aku lan sukma iku sakjane kaya banyu lan geni. sukma iku nduweni watak sumringah lan lambe tipis.aku nduweni sifat menengan lan gampang nesu. sukma iku nduweni sifat ala yaiku nek ngomong ora tau dipikir disik. tapi aku bisa wes paham lan sabar yen ngadepi sukma. awale aku kenal sukma yaiku pas SD kelas 6. tapi, kui kabeh ora iso mutuske persahabatane adewe sampe kejadian pas aku lan sukma kelas 9. awale aku apik-apik wae karo sukma sampe teko arek lanang kang ngrusak kekancanane aku lan sukma.
“kring..kring..kring” suarane bel sekolah tandane masuk kelas lan pelajaran siap diwiwiti. dibarengi iku wali kelasku melbu kelas karo arek lanang kang gagah prakosa. kabeh mata pada nyawang arek iku sampe aku lan sukma nganti ngrasani arek iku saka bangku mburi.
“ma sukma ndeloken ta arek kui! ” karo mlongo.
“ jenenge sapa yo mel jan gagah prakosa kaya Raden Werkudara ”.
“ ancene adi luhung temenan arek iku. “
dika iku jenenge. dika iku pindahan saka Surabaya areke pindah rene amerga melu mbahe. “Baguse kaya Arjuna ancenan ” sebutane arek-arek kanggo dika. tibakno ora aku lan sukma wae sing kesemsen karo dika. arek wadon sak kelasku padha kesemsen karo dika. alasane uga iku wae akeh seng kesemsen karo dika soale dika iku pinter lan sumeh menisan sapa wae wong kang dipetuki mesti dijak guyu. amerga iku dika oleh ati saka arek-arek.
            Ujian nasional akhire wes cedek kabeh persiapan wes mulai disiapne saka adoh dina. aku lan arek-arek kelas 9 podo digembleng bimbel lan jam pelajarane yo ditambah. akeh seng ngomong nek pas detik-detik UN iku bakale akeh masalah nanging aku lan sukma ora ngandel.
“ eh mel aku kog bingung.”
“ enek masalah to ma?”
“ jarene arek-arek nek apene UN bakale akeh masalah tho?”
“ ora usah percaya lah. yo didelok ae ma.”
“ tapi iki rasane beda mel.”
“ kring..kring..kring” suara bel sekolahku
“ bruk…brukk….brukk” suarane sepatuku pas tak gawe mlayu
            isuk iku aku telat amerga tangiku kawanen. isuk iku wayahe bimbel amerga UN kurang 1 bulan. bimbel iki diadakne isuk banget utawa diarani jam kenol.kaya biasane aku mesti telat budal sekolah padahal omahku ora ana 1 km saka sekolahku.ora ngerti nyapo tangiku wes isuk nanging kadang nggampangne amerga omahku idek. biasane aku ya bareng sukma. aku saben dina mesti mlaku nek budhal sekolah. isuk iku aku rodok wedi amerga pas teko ngarep gerbang sekolah wes ora ana arek kelas 9 seng telat budal bimbel.
“ mel.. amel… ngenteni mel! ” suara teko mburi tapi aku tetep mlayu ora peduli sapa seng nyeluk aku iku. ujug-ujug suara iku wes cede king sandingku.
“ heh, mel diceluk ora gelem noleh.” karo gepuk pundaku.
“ oalah, dika to ora eroh aku.”
“ arek kok telatan eram omah ora enek 1 km ngnono. ”
“ ora enek len. ” aku karo mlayu amergo wes telat banget.
“ hahaha, gayamu mel amel. semangat bimbele yoo. ” karo nututi aku mlayu.
            amerga aku telat melu bimbel akhire aku ora oleh melu bimbel dina iku. aku dihukum ngadek ing  tengah lapangan nganti jam kesiji. dika yo dihukum podo karo aku. akhire aku omong-omongan karo dika. isuk iku aku rada bingung karo sifate dika. biasane dika mesti cuek. nanging iki dika maleh perhatian karo aku.
“ hei, mel kuat to ngadek terus nganti jam kesiji? ”
“ kuat lah apa yo awakmu. ”
“ aku takon tok mel ngono ae ora oleh.”
            pandangane dika wes beda ora kaya biasane. aku sak kala langsung sumringah. ora ngerti napa rasane seneng ing atiku. nanging aku mung bisa ngempet wae, aku ora bisa ngungkapke gone dika.
“  hai sukma ” celuke dika nalika pethukan sukma ning kantin.
“ oh, dika. ana apa ka? “ saure sukma karo ndhredheg. ancen sukma duweni rasa karo dika.
“ iku ma, aku oleh njaluk nomer hpmu? ”
“ haah, opo ka. tenan to? ”saking ndredege sukma nganti ora genah sing diomongne dika.
“ haha, iyo ma. enek sing kape tak omongne. ”
“ ana apa ora langsung wae ning kene ka? ”
“ ora penak ma, akeh arek! ”
“ iyo wes ka, iki nomerku. ”
            saking senenge sukma amerga dika njaluk nomere lan jarene ape ngomongne perkara apa sing garai sukma maleh penasaran lan ndredeg. sukma crito nang aku pas kapetuk aku ning dalan ape muleh amerga saking sumringah atine.
“ mel.. amel? ”karo mlayu nguber aku.
“ heh, ana apa mel? ” kaget lan bingung.
“ aku arep crito mel. suneng atiku mel. ”
“ omongo ma. tak rungokne. ”
“ mel dika mau njaluk nomerku pas ning kantin. jarene areke arep ngomongne opo tapi aku ora eroh. ndhredheg aku mel, mosok dika yo seneng karo aku. jujur mel aku seneng banget karo dika. ”
“ ciee, iyo paling ma dika yo seneng karo awakmu buktine dika njaluk nomermu. ” asline aku loro ati krungu dika njaluk nomere sukma, padahal mau sikape dika wes garai aku seneng banget. jujur aku ya pancen duweni rasa ning dika. aku mung bisa masa bedhoa. aku ora bisa gae sukma sedih.
“ heh, mel wasinen dika mel dika. ancene wedang bubuk gula jawa mel. ” nguwasi dika sing ape marani sukma lan amel.
“ oalah iyo ma. aku tak disik ma aku arep ngeterne ibuku sore iki dadi kudu muleh cepet. ” karo ngaleh ben ora pethukan dika.
“ iyo mel, ati-ati yo. ” aku wes rada adoh bar ngono dika teko marani sukma.
“ eh, sukma kok dhewekan lha amel  nandi? ”
“ amel uwes disik ka. ana apa to kok goleki amel? ”
“ ora, kan biasane nek enek sukma ya enek amel.”
“ haha, bisa ae awakmu iku. ” saking senenge sukma maleh nyaman yen pethukan dika.
“ pancen tho. yowis ma aku tak disik yo. ”
“ iyo ka. ati-ati yo. ”
            bengi iku aku sedih banget amerga eroh yen dika asline senenge karo sukma. apa maneh dika njaluk nomere sukma. nanging ora mungkin aku ngomong gone sukma nek aku yo seneng karo dika. aku emoh kekancananku rusak yen aku ngomong gone sukma. bengi iku dika telfon gone sukma.
“ kring…kring..kring.” sukma mlayu amerga enek telfon.
“ hallo, iki sapa ya? ”
“ hallo sukma aku dika. ”
“ oalah dika apene omong apa tho? ” saking senenge nganti keceplosan.
“ iku ma aku ape njaluk tulong ning awakmu. oleh gak?”
“ oleh oleh ka. njaluk tulong apa? “ ndredeg banget.
“ iku awakmu kan sahabate amel. aku seneng ma karo amel tapi amel cuek karo aku. teros aku njaluk tulong supaya amel ora cuek karo aku.”
“ haa, apa ka apa? ”
“ aku seneng karo amel ma. ”
“ sepurane ka aku ora biso. “ mateni hp lan nangis amerga eroh asline dika iku seneng karo amel.
            isuk iku pas aku budal sekolah pethukan dika ning dalan.
“meel.. amel? ”
“ eh, dika. aku disik yo selak telat. ” aku ngalih amerga emoh eroh dika. asline iki jek isuk banget nek aku budal sekolah.
“ ana apa mel? kok saiki awakmu emoh petok aku? ” karo nguber aku.
nanging aku tetep mlaku ora gatekne dika.
            pas ning kelas aku marani sukma. isuk iku sukma nangis tapi aku ora eroh sebabe apa. pungkasane aku marani dika.
“ dika endi? “ karo muntab.
“ eh, amel. ana apa mel goleki aku kangen aku to?”
“ jane sukma ana apa kok isuk-isuk wes nangis ning kelas?”
“ loh, aku ora ngerti mel. mambengi aku nelfon sukma ape njaluk tulong nanging dipateni.”
“ lha awakmu njaluk tulongg apa?”
“ iku mel, sakjane aku seneng karo awakmu tapi kok awakmu meneng karo aku dadi aku njaluk tulong sukma ngewangi aku ben iso cedak karo awakmu.”
“ awakmu ngerti ora, Sukma iku seneng awakmu. terus awakmu njaluk tulong gone sahabatku. aku ora seneng karo awakmu ka. mulai saiki aja ganggu aku maneh. ”
aku marani sukma ning kelas sing ketmau nangis terus, tapi dika panggah nguber aku sampek teko kelas. akhire sukma emoh maafne aku lan dika. sukma panggah ora percaya nek aku ora enek apa-apa karo dika. malah aku ikhlas nek sukma pacaran karo dika. sukma nganti ora gelem maneh kenal aku. aku wes ora iso ndandani barang kang wes rusak iki.